Een bruisende vereniging met een mooie geschiedenis
De officiële oprichtingsdatum van SV Nevelo is 23 mei 1930. Enkele jaren voor deze datum was er echter ook al sprake van NEVELO. Het ontstaan hiervan is te danken aan de volgende gebeurtenis.
Op zaterdag 25 februari 1928 speelden de “Tilburgsche Jongens der N.V. Lederfabrieken Oisterwijk” hun eerste wedstrijd tegen Velocitas. De lederbewerkers wonnen met 5-2.
De Amsterdamse Leder Mij (afgekort ALMIJ) gevestigd te Amsterdam en de N.V. Lederfabriek Oisterwijk (afgekort NEVELO) maakten beiden deel uit van het Adler&Oppenheimer concern. In verband met een interne reorganisatie werd in augustus 1928 het kantoor van ALMIJ te Amsterdam opgeheven en het personeel, ruim 40 personen, werd overgeplaatst naar de destijds gloednieuwe gebouwen in Oisterwijk.
Ten behoeve van de “beambten” (zoals de niet-weekloners toen werden genoemd) werd een ontspanningsvereniging opgericht, waarbij onder leiding van de heren Leendert Moerman en Jakob Gosselaar ook een afdeling voetbal werd geformeerd.
Onder de “beambten” waren echter niet voldoende krachten om daaruit een elftal te kunnen samenstellen en daarom werd een beroep gedaan op voetballers onder het “fabriekspersoneel”. Het aldus gevormde elftal speelde onder de naam NEVELO vriendschappelijke wedstrijden tegen andere “bedrijfselftallen”. Na het gereedkomen van de accommodatie aan de Schijfstraat werd een openingswedstrijd gespeeld tegen J.V.A., waaraan door de volgende spelers werd deelgenomen:
J. Suwijn – E. Smetsers – G. Wolfs – J.Snoeren – A. Mutsaerts – W. v.d. Aa – G. Swaters – P. Moonen – A. de Jong – S. Karten – A. v. Doleweerd
Na enige tijd was men echter niet meer tevreden met het geringe aantal wedstrijden en wilde men aan de competitie deelnemen. Het was echter niet mogelijk om hieraan met een zogenaamd “fabriekselftal” deel te nemen. Daarom werd op 23 mei 1930 officieel SV NEVELO opgericht. Ten genoegen van de voetbalbond moest voor de letters, waaruit de naam NEVELO bestond, een betekenis gevonden worden die niets meer met de fabriek van doen had.
Na enige minder geschikte vondsten te hebben afgewezen werd ten slotte de creatie van de heer Cees de Jong aangenomen met de beginletters van de volgende woorden:
Noeste Eenheid Voert Elkeen Langzaam Opwaarts
Met dit devies in het wapen werd op 23 mei 1930 de strijd begonnen.
Het werd meteen goed aangepakt want als trainer werd aangetrokken de heer Cor Cools uit Breda, vroeger speler van NAC en oud-Nederlands Elftal speler. Er werd gestart met 2 elftallen die de beschikking hadden over een voetbalveld, kleedgelegenheid plus elektriciteit en waterleiding(voor die tijd iets bijzonders).
De start van NEVELO in de voetbalcompetitie was in de toenmalige B.V.B.. NEVELO promoveerde echter al na het seizoen 1931/1932 naar de 3e klasse KNVB. In deze klasse werd met wisselend succes gestreden tot het seizoen 1938/1939 waarin NEVELO ongeslagen kampioen werd en na een sensationele wedstrijd tegen “Hero” over kon gaan naar de 2e klasse KNVB. Het elftal uit die glorietijd werd gevormd door de heren:
J. v. Doleweerd – H. de Leeuw – J. Mathijsen – A. Paaymans – G. vd. Plas – L. Onwijn – C. Bekkers – W. v. Berkel – P. Paaymans – C. v. Berkel – H. v. Heumen – H. Zieltjens.
Gedurende de oorlogsjaren was voetbal in competitieverband enige tijd onmogelijk. Wel werd er een noodcompetitie georganiseerd door clubs uit de omstreken. Doordat in de jaren 1945/1947 verschillende vaste eerste elftal naar het toenmalige Nederlands Indië moesten kreeg NEVELO te maken met een enorme terugslag. In 1946 degradeerden wij naar de 3e klasse en in 1947 naar de 4e klasse. In 1949 volgde zelfs degradatie naar de onderafdeling. Door het toenmalige bestuur is er van alles aan gedaan om dit te voorkomen; zelfs en brief aan Karel Lotsy om handhaving in de 4e klasse te bepleiten met een uiteenzetting van de reden van deze teruggang en tevens de mededeling dat de Indië-gangers weer terugkwamen, mocht echter niet baten.
Met de terugkeer van de Indië-gangers kwam ook het herstel en al in 1951 kwam het kampioenschap in de 1e klasse Brabantse Bond, met 9 punten voorsprong op nummer 2 Oirschot Vooruit. Na de promotiewedstrijden tegen Dorpplein en Steensel volgde promotie naar de 4e klasse KNVB. Het elftal dat dit bewerkstelligde was als volgt:
J. v.d. Oetelaar – A. Snoeren – G. Schellen – C. Knevel – A. v.d. Bijgaart – J. Rokven Pzn – J. v. Berkel – J. Rokven – A. v. Doleweerd – W. Nelissen – J. v. Haaren.
De trainer was toen W. Wagemakers.
Een typerend verzoek uit die jaren was het volgende:
Op 21-03 en 05-04-1950 werd in Oisterwijk de H.H.Missie gehouden. In verband hiermede vroeg NEVELO aan de KNVB op die data geen thuiswedstrijden vast te stellen.
In 1955, bij het 25 jarig bestaan, telde NEVELO inclusief de afdeling korfbal 110 senioren en 43 junioren.
In 1956 werd NEVELO kampioen in de 4e klasse. Na een serie zware promotiewedstrijden tegen Hansweertse Boys, Grenswachters en Gilze werd na het kampioenschap ook de promotie een feit. Eindstand promotiewedstrijden:
| Nevelo | 6 | 3 | 3 | 0 | 9 | 18-11 |
| Grenswachters | 6 | 3 | 3 | 0 | 9 | 13-8 |
| Gilze | 6 | 2 | 2 | 2 | 6 | 10-9 |
| Hansweertse Boys | 6 | 0 | 1 | 5 | 1 | 9-22 |
Deze promotie werd door de spelers met hun dames en verdere leden gevierd in hotel “De Nederlanden”. Voorzitter Moerman dankte en huldigde het kranige elftal met de behaalde prestatie.
In dat jaar had NEVELO 3 senioren en 2 junioren elftallen.
Door afvloeiing van enkele vaste kernspelers kwam er in het seizoen 1958/1959 weer een terugslag en volgde degradatie naar de 4e klasse. Met moeite werd hierin stand gehouden gedurende enkele jaren maar in het seizoen 1962/1963 gebeurde het onvermijdelijke en volgde wederom degradatie naar de Brabantse Bond.
In het eerste jaar in de afdeling konden wij ons met moeite handhaven maar onze jeugdige spelers kregen steeds meer ervaring. Daardoor speelden we in de volgende seizoenen dan ook steeds bovenin mee.
In 1967 en in 1968 stonden wij telkens in de finale van de Toon Schröderbeker. Beide keren werden deze verloren.
Op 18 juni 1967 speelde NEVELO op het terrein van OJC uit Rosmalen tegen HVCH uit Heesch. Deze finale ging met 2-0 verloren. Een jaar later stond NEVELO opnieuw in de finale. Op 30 juni 1968 speelden onze jongens op het sportpark Zeshoeven te Udenhout tegen Nulandia. Deze wedstrijd ging echter, net als een jaar eerder, ook met 2-0 verloren.
Op 26 maart 1968 werd onze vereniging getroffen door een zeer zware slag. Onze toenmalige voorzitter de heer Theo van Veggel kwam plotseling te overlijden. Hij was de man die alles voor NEVELO over had want Theo was NEVELO. Verslagen droeg NEVELO haar voorzitter naar zijn laatste rustplaats en pessimisten voorzagen reeds het einde van SV NEVELO. Vooral echter voor Theo is er door het toenmalige bestuur en de leden zeer hard gewerkt om deze gevoelige slag op te vangen. Dit is succesvol verlopen.
In het seizoen 1968/1969 werd het 1e elftal ongeslagen kampioen. Op 23 maart 1969 werd NEVELO kampioen door Essche Boys in de uitwedstrijd met 0-2 te verslaan. Onze jongens hadden op dat moment nog maar één verliespunt in de gehele competitie. Men had zelfs op dat moment nog maar 10 tegendoelpunten. Het kampioenschap werd later die dag uitgebreid gevierd in “’t Oude Nest”. NEVELO promoveerde hierdoor naar de 4e klasse KNVB.
De spelersgroep bestond destijds uit:
Gijs Visser – Harrie Roestenburg – Johan Verwey – Jan Brooymans – Wim van Doleweerd – Wil Zwerts – Bertus van Veggel – Jan van Veggel – Harrie van den Langenberg – Nico van Doleweerd – Piet Poirters – Nico Verwey. De grensrechter van dit team was de heer Sjef Hoofs.
Het was trouwens een goed seizoen voor NEVELO want naast het 1e team werd ook het 4e senioren elftal kampioen als ook de A en C junioren.
In 1970 vierden wij ons 40 jarig bestaan met 5 senioren-, 3 junioren- en 2 pupillenelftallen. Tevens werd in 1970 onze accommodatie aan de Schijfstraat, welke intussen sterk verouderd was, aan de minimale eisen van die tijd aangepast. Dit karwei werd geheel door eigen leden tot stand gebracht. Op 27 november 1970 was de feestelijke opening van de verbouwde accommodatie.
Helaas hebben we toen niet lang in de KNVB gespeeld. In 1972 volgde wederom degradatie naar de Brabantse Bond.
Nu kwam er een moeilijke tijd en er was op 17 mei 1973 zelfs een buitengewone ledenvergadering nodig om het voortbestaan van NEVELO te verzekeren. Het bestuur was in zijn geheel teruggetreden. De 91(!!!) aanwezige leden op de buitengewone ledenvergadering konden het bestuur toch weer bewegen om hun taken uit te blijven oefenen.
In 1976 trof ons opnieuw een zware slag. Onze ere-voorzitter en medeoprichter de heer Moerman kwam te overlijden. Hij was ons in al die tijd me woord en daad blijven steunen.
In 1977 werd de band met de Kon. Lederfabriek geheel verbroken door de aankoop van ons terrein aan de Schijfstraat door de gemeente Oisterwijk. Deze gaf aan het terrein een industrie bestemming waardoor wij ons vertrouwde en geliefde complex terzijnertijd zouden moeten verlaten. Het moet echter gezegd worden dat met de financiële medewerking van de gemeente en een grote dosiszelfwerkzaamheid werd de accommodatie aan de Schijfstraat nogmaals aangepast aan de moderne eisen van die tijd. Op 15 oktober 1978 konden wij vol trots onze prachtige nieuwe kleed- en wasgelegenheden en onze nieuwe bestuurskamer tonen aan de Oisterwijkse bevolking door middel van een “Open Huis”.
Vanaf 1972 werd er herhaaldelijk geprobeerd uit de Brabantse Bond te komen. We draaiden elk jaar bovenin mee maar kwamen telkens net iets tekort voor een kampioenschap. Dit bleven we echter volhouden. In het jaar dat NEVELO zo grandioos haar gouden feest vierde, werden we kampioen. De terugkeer naar de KNVB was daarmee een feit.
Het was echter een zwaarbevochten kampioenschap. NEVELO moest namelijk op het sportpark van ODC een beslissingswedstrijd spelen tegen WVVZ. NEVELO wist deze wedstrijd echter met een 2-0 overwinning af te sluiten. De doelpunten werden gemaakt door Henk Heesbeen en Casper Scholten-Alberts. NEVELO trad aan in de volgende opstelling:
B. vd Heijden – A. Kuijpers – A. Pennings – H. de Man – W. vd. Mierden – J. Zieltjens – H. Heesbeen – W. v. Doleweerd – J. Heesbeen – W. Ypelaar – G. vd. Mierden.
Als reserves zaten op de bank: A. Rokven – J. van Dun – C. Scholten-Alberts en B. Hoezen.
Het was trouwens toch een goed kampioensjaar want naast het 1e elftal werd ook het 3e, 7e als ook de A1 kampioen.
In 1980 namen we deel aan de competitie met 7 senioren-, 6 junioren- en 7 pupillenelftallen.
Maar helaas ook nu was de vreugde maar van korte duur want al in het seizoen 1983/1984 zakten we weer terug naar de Brabantse Bond. Het was niet dat we de mindere waren in de competitie maar het ontbrak ons gewoon aan scorend vermogen zoals dat zo mooi heet.
Opnieuw werd NEVELO getroffen door het overlijden van een groot NEVELO leider. Ad vd. Bijgaart, voorzitter van 1976 tot de jaarvergadering van 1982 waar hij zijn voorzitterschap wegens een slopende ziekte beëindigde, overleed op 14 oktober 1983. Gedurende de periode dat hij voorzitter was, groeide NEVELO uit tot een bloeiende vereniging. Met groot elan leidde hij NEVELO en was hij een trots voorzitter bij de opening van de “Gouden Feesten” bij het 50-jarig bestaan. NEVELO bracht opnieuw een voorzitter terneergeslagen naar zijn laatste rustplaats. Veel te vroeg maar onherroepelijk.
NEVELO zou echter opnieuw uit een dal klimmen en terugkomen. Het 2e jaar in de Brabantse Bond was weer een kampioensjaar. In het seizoen 1984/1985 promoveerden we naar de 4e klasse KNVB.
Gelijktijdig waren we in mei 1985 begonnen aan onze nieuwe accommodatie op Sportpark Den Donk. Er werd daar in een jaar tijd een gigantisch werk verricht dat zijn weerga niet kent. Een jaar lang is er dag in dag uit zonder ophouden gewerkt op Den Donk. Het resultaat mocht gezien worden. Een fonkelnieuwe en moderne accommodatie was het gevolg. Het was echt iets waar men met z’n allen trots op kon zijn, op het gebouw maar ook op de bouwers. Deze hebben opnieuw laten zien dat een NEVELO-lid nooit en te nimmer bij de pakken neer gaat zitten.
Vanaf 1986 is onze thuishaven sportpark Den Donk, een goed honk.
Het eerste jaar misten we het kampioenschap op de valreep. Het seizoen 1987/1988 bracht ons het lang begeerde kampioenschap in de 4e klasse en promotie naar de 3e klasse. We hebben een jaar in de 3e klasse gespeeld maar we hebben het daarin niet kunnen redden. We degradeerden in het seizoen 1988/1989 dan ook naar de 4e klasse.
In het jubileumjaar 1990 bestond onze vereniging uit 7 senioren-, 6 junioren-, 7 pupillenelftallen. Daarnaast hadden we ook nog een dameselftal. Hieruit is af te leiden dat de verhuizing van de Schijfstraat naar Den Donk NEVELO geen windeieren heeft gelegd. De ligging dichtbij de jongste wijk van Oisterwijk, Pannenschuur, leverde ons een fikse groei van het ledental op. In juli 1997 mochten we zelfs een derde speelveld in gebruik nemen.
Het complex werd rondom het hoofdveld voorzien van een lichtinstallatie, een geschenk van de supportersvereniging. Deze verzorgde tevens zelf een groot deel van de aanleg. De installatie werd op 15 januari 1998 feestelijk in gebruik genomen met een wedstrijd tegen plaatsgenoot Taxandria.
Sinds 1995 beschikt NEVELO over een afdeling G-voetbal, voor (geestelijk/verstandelijk) gehandicapten. Zij nemen vanaf het seizoen 1996/1997 deel aan de officiële competitie.
In 1998 organiseerde de Oisterwijkse Sportraad de “Rabobank vrijwillïgersprijs 1998”. NEVELO werd daarbij door de Commissie van Aanbeveling uitgeroepen tot de “vereniging van het jaar 1998”. De beoordeling vond plaats obv de organisatiestructuur, opleidingsmogelijkheden, begeleiding van de vrijwilligers en waardering binnen de vereniging.
NEVELO heeft gedurende de jaren negentig constant in de 4e klasse vertoefd. Daar draaiden we constant zo’n beetje in de middenmoot.
In het seizoen 2000/2001 lukte het onze jongens om via de nacompetitie toch te promoveren naar de 3e klasse. We hebben in de 3e klasse gespeeld tot en met het seizoen 2005/2006. Het lukte het 1e elftal niet om, onder de leiding van de toenmalige nieuwe trainer Frank Kusters, de 3e klasse te behouden.
Dit betekende dat wij in het seizoen 2006/2007 starten in de 4e klasse. Dit werd voor ons 1e team een goed jaar. Op zondag 29 april 2007 gebeurde echter hetgeen wel gehoopt, maar niet verwacht werd en werd op het allerlaatste moment toch het kampioenschap behaald en was de promotie naar de 3e klasse een feit. Gespeeld 22 wedstrijden: 12 keer winst, 5 keer gelijk en 5 maal verloren.
Een puntentotaal van 40 (inclusief 1 door de KNVB bepaald verliespunt) en 40 doelpunten voor en 27 tegen. Het was trouwens een geweldige dag voor NEVELO. Het was niet alleen het 1e elftal dat kampioen werd op die dag maar ook het 3e en het 6e seniorenelftal werden op die dag kampioen.
De 3e klasse zou niet lang duren. In het seizoen 2007/2008 volgende onder trainer Marcel van den Hurck degradatie naar de 4e klasse. Veel oudere spelers stopten bij het 1e elftal c.q. gingen lager spelen. Een nieuwe hoofdtrainer werd aangetrokken. Het betrof Antal Tooten welke met een groot deel van zijn succesvolle A-jeugdselektie (Hoofdklasser) doorstroomde naar de seniorenselektie. Een jonge ploeg met veel talent en ambitie.
Dat bleek uit het feit dat in het seizoen 2008/2009 het kampioenschap nét gemist werd. Plaatsgenoot Taxandria en NEVELO deelden op punten gezamenlijk de 1e plek en een beslissingswedstrijd moest uitkomst brengen. Maar liefst 1.500 Oisterwijkse supporters trokken, meestal per fiets, naar onze buurgemeente, naar het Berkel-Enschotse JongBrabant. De spanning was iets te groot voor Antal’s jonge ploeg. De wedstrijd ging naar de blauw-gelen van trainer Marco de Jong. De nacompetitie mocht niet de gewenste uitkomst brengen.
In het seizoen 2009/2010 ging het wederom voortvarend. Ondanks een door de KNVB opgelegde 4 ptn aftrek dat ook tegenstander GSBW overkwam, werd de ploeg keurig 2e maar voor de tweede maal in successie mocht de nacompetitie weer nét niet het gewenste resultaat brengen.
Trainer Antal Tooten vertrok naar het Tilburgse RKTVV en kon rekenen op een emotioneel afscheid waar in de overvolle kantine menigeen tot tranen geroerd was tijdens diverse afscheidspeeches. Hij was als pupil immers afkomstig uit het NEVELO nest. De succesvolle trainer Marco de Jong werd aangetrokken als nieuwe hoofdtrainer van SV NEVELO.
In het seizoen 2010/2011 speelde ons 1e elftal in de 4e klasse E. Na een ietwat moeizaam begin waar in de eerste wedstrijden 4 punten verloren gingen, was er een serie winstpartijen op een rij. De voorlaatste speeldag van de eerste-periode werd de koppositie bereikt. Op de laatste speeldag ervan, ging de eerste-periodetitel echter weer nét aan onze neus voorbij na een 1-2 thuisnederlaag tegen SVSSS.
SVSSS, JongBrabant en NOAD zouden dit seizoen sowieso lastige tegenstanders blijken. Van beide werd uit en thuis verloren. Er werd 2x gelijkgespeeld en 14x gewonnen. 63 doelpunten voor, 39 tegen. Met name dat laatste brak ons op dat seizoen. Tweemaal hadden we heel even de koppositie maar moesten de 1e prijs uiteindelijk laten aan NOAD. Halfweg het seizoen gaf Marco de Jong te kennen onze club te zullen verlaten voor een nieuwe uitdaging bij Sarto. De 56-jarige ervaren man Regi Essed werd aangetrokken als nieuwe hoofdtrainer.
Uit de winterstop ging het soms wat wisselvallig maar in de spannende slotfase wisten we voor de derde maal op rij de nacompetitie te bereiken middels een 2e plaats op de ranglijst. De nacompetitie zouden krakers worden.
Den Dungen. Eerst thuis. In de 82e min stonden we 2-4 achter maar onze mannen scoorden 4x in 10 min en wonnen 6-4. De uitwedstrijd werd in een 4-5 winst omgezet.
Gudok. De uitwedstrijd ging kansloos met 4-0 verloren. In de return nam Gudok met 0-1 de leiding en leek het definitief gedaan. Het uitzinnige thuispubliek schreeuwden de rood-witten naar voor. In de 70e min maakte Nevelo 3-1 maar kwam met 10 man te staan. In de 91e en 95e min maakte Nevelo 4-1 resp 5-1. Penalties. Nevelo scoorde ze alle 4, Gudok miste de 3e en 4e. Den Donk ontplofte en schudde op haar grondvesten op de zonovergoten Hemelvaartsdag 2 jun 2011.
Foto: Martijn vd Sande benut de beslissende 4e penalty tegen Gudok
Het GSBW van ex-Nevelo man Marcel van den Hurck. Zondag 5 jun 2011. Eén beslissingswedstrijd op neutraal terrein (vv Rijen). In de competitie had Nevelo GSBW 2x verslagen. Honderden trouwe en enthousiaste supporters togen naar Rijen. Vlaggen, spandoeken, vuurwerk en gezang overklaste het GSBW-publiek. In de laatste seconde van de wedstrijd maakte Rens van Lissum de winnende goal en was de 3e klasse een feit: 3x scheepsrecht.
Foto: het eindsignaal
Foto: doelpuntmaker Rens van Lissum op de schouders
Het seizoen 2011/2012
De voorbereiding onder de nieuwe hoofdtrainer Regi Essed (ex-Berkdijk) was behoorlijk goed hoewel Nevelo in de bekercompetitie niet echt een vuist kon maken.
De competitiestart was boven verwachting, een klinkklare 4-0 thuisoverwinning tegen het sterke Helvoirt. Daarna was het crescendo omlaag met 2 gelijke spelen en 9 verliespartijen waaronder een 0-8 afdroging thuis tegen Zwaluw.
In oktober maakte het hoofdbestuur bekend onder voorwaarden te willen fuseren met buurman RKSV Oisterwijk. Ook het hoofdbestuur van RKSV Oisterwijk stond hiervoor open echter tijdens beide ledenvergaderingen werd niet de statutair vereiste meerderheid in stemmen behaald.
Op de laatste wedstrijddag (nr. 13) voor de winterstop werd met 3-1 thuis gewonnen van Maliskamp. Hiermee geraakte Nevelo van de onderste plaats af, 3 punten boven Vlijmense Boys maar met een gapend gat van 5 punten + nog een extra wedstrijd te gaan voor de nr. 10 NOAD.
Bij aanvang van de winterstop ging het hoofdbestuur op zoek naar een nieuwe hoofdtrainer voor het seizoen 2012/2013. Tijdens de Nieuwjaarsreceptie werd de naam van ex-profvoetballer Leon Hutten (Willem II / 421x RKC) bekendgemaakt. Tevens maakte voorzitter Leo van der Zwan bekend zich niet meer verkiesbaar te zullen stellen. Eerder hadden bestuursleden Hans Hagen, Toine Op ’t hoog en Jasper Damen al te kennen gegeven hun positie beschikbaar te zullen stellen.
Met Rob van Engelen, een man uit de eigen gelederen, werd afgesproken de rest van het seizoen als hoofdtrainer af te maken. Hoewel verbetering zichtbaar was, was de tijd te kort om uit de gevarenzone te geraken en was degradatie naar de 4e klasse onafwendbaar.
Hoogtepunt van het seizoen was de oefenpartij tegen Willem-II. Dat gebeurde op 25-05-2012. Willem-II was 3 dagen eerder gepromoveerd naar de Eredivisie. Willem-II clubicoon Arjen Swinkels speelde op D’n Donk zijn afscheidswedstrijd ivm zijn vertrek naar het Belgische Lierske SK.
Nevelo kwam brutaal 1-0 voor (doelpunt Wilco van der Sande) maar verloor met 2-13.
Foto: Willem-II-er Marc Höcher passeert A1-speler William van Straalen
Het seizoen 2012/2013
In de technische staf namen Leon Hutten en Maurizio Atzeni het voortouw. Terug in de 4e klasse begon Nevelo 1 met gelijke spelen tegen Vlijmense Boys (thuis) en VCB (uit). Daarna was er een zegereeks met als hoogtepunt de 4-1 overwinning op het sterke RKTVV (thuis) dat het seizoen startte met acht 1e klassespelers (ex-Longa) en daarmee torenhoog favoriet was voor het kampioenschap.
Met de winterstop stond Nevelo 1 keurig 2e op gepaste afstand van RKTVV dat alleen punten liet liggen tegen Nevelo. Nevelo boekte zeven overwinningen, vier gelijke spelen en één verliespartij. De 2e plek zou aan het eind recht geven op rechtstreekse promotie maar die weg was nog lang.
Foto: Lennert van der Sande in duel thuis tegen RKTVV op 7 okt 2012
Na de winterstop waren de resultaten geen schim meer van die daarvoor. Uiteindelijk boekte Nevelo 1 negen overwinningen, acht gelijke spelen en gingen er vijf verloren. Een vierde plek op gepaste afstand van de nr.3 was ons deel. Een troostprijsje was dat we met 50 doelpunten de best-scorende ploeg uit die competitie waren.
We namen met die vierde plek wel een periodetitel over zodat we nacompetitie speelden. De uitwedstrijd tegen Real Lunet werd gewonnen met 1-4, de thuiswedstrijd geheel tegen de verwachting in verloren met 0-3. Aan het eind van de lange strafschoppenreeks bleven we vierdeklasser.
Bestuurlijk waren er in de winterperiode wisselingen. Leo van der Zwan trad in het najaar aan het eind van zijn ambtstermijn af. In zijn plaats werd Marc Damen aangesteld als voorzitter. Op 21 februari 2013 werd middels een buitengewone algemene ledenvergadering een nieuw bestuur gekozen met Marc Damen (voorzitter), Rien Pijnenburg (penningmeester), Rob van Engelen (secretaris).
Het seizoen 2013/2014
Op een enkele wijziging na bleef de selectie intact. De oefenreeks verliep prima. De openingswedstrijd van het seizoen stond gepland tegen Hilvaria. Hilvaria werd samen met Nevelo en Taxandria op voorhand getipt als kampioenskandidaten.
Nevelo zag in de openingswedstrijd een 2-0 voorsprong worden gereduceerd tot 2-2, kwam weer op voorsprong maar verspeelde twee punten door een penalty diep in blessuretijd. Daarna volgde zes winstpartijen op rij. Op wedstrijddag 8 werd gelijkgespeeld tegen ZIGO waarna de kraker thuis tegen koploper Taxandria volgde. D’n Donk kolkte. Honderden supporters en neutrale toeschouwers, vuurwerk uit beide kampen. Er was zelfs een cameraploeg aanwezig.
Nevelo kwam op 2-0 voorsprong maar zag ook die weer worden rechtgetrokken door de tegenstander die tot overmaat van ramp ook nog de 2-3 maakte. 75 minuten lang was Nevelo virtueel koploper maar stond op het eind toch met lege handen.
Foto: “El Classico” staat op het punt van beginnen
De domper in spelronde 9 dreunde ’n week later nog na waardoor Nevelo uit bij Audacia kansloos met 3-1 verloor. Nevelo herpakte zich en boekte daarna maar liefst 8 winstpartijen op rij. Nog was het niet genoeg maar concurrenten Hilvaria en Taxandria lieten her en der ook puntjes liggen zodat het in de top weer spannend werd. Nevelo kroop naar een tweede plek en verankerde die gaandeweg.
Nevelo zag de koppositie weer binnen handbereik komen maar had vier loodzware partijen voor de boeg, achtereenvolgens: SVSSS, ZIGO, Hilvaria en Taxandria. Het mocht geen punten morsen. De eerste wedstrijd tegen SVSSS ging met 2-0 verloren. Hilvaria en Taxandria lieten ook punten liggen waardoor de schade beperkt bleef en Nevelo nog alles in eigen hand had. “In eigen hand” is hier maar betrekkelijk als je achtereenvolgens tegen de nrs 4, 3 en 1 speelt. ZIGO werd met 4-0 verslagen en haakte daarmee definitief af voor het kampioenschap. Ook Hilvaria en Taxandria wonnen die dag hun partij zodat elk volgend duel een finalepartij zou worden.
Daarna was het de inhaalwedstrijd uit bij Hilvaria. Taxandria speelde die dag niet en zou met belangstelling de strijd van de “pour suivant” volgen. Bij winst zou Nevelo op twee punten van Taxandria komen met ’n week later het onderlinge duel in het verschiet. Hilvaria had de tweede periodetitel nog in het vizier. Het Brabants Dagblad kopte “Nevelo en Hilvaria klaar voor dé topper”. Pijntjes, schorsingen en spelers die ‘op scherp staan’ als het gaat om gele kaarten werken in die periode altijd door. De wedstrijd eindigde in 0-0, Taxandria was de lachende derde en liep uit zonder zelf te spelen.
6 april 2014. Matchday. Wekenlang werd er naar uitgekeken en geen middel bleef onbenut, vuurwerk, trommel, megafoon, honderden supporters én een schitterend 15 vierkante meter groot spandoek. Nevelo troefde de koploper op alle fronten af en won volkomen terecht de wedstrijd. Het werd 0-1. De slag was gewonnen, de strijd nog lang niet.
Foto’s: met zoveel toewijding móest het haast wel goedkomen
Foto’s: Jurgen Damen schiet zijn ploeg in de eerste helft naar de 0-1 en werd hier-
mee uiteindelijk matchwinner
Foto’s: de buit is binnen, het feestje kan worden gevierd
Een week later was Audacia-thuis de tegenstander. Nevelo kwam op voorsprong maar zag die tegen 10 man veranderen in een 1-2 achterstand. In de slotseconde van de verlenging werd het 2-2. Taxandria zag die dag een 1-0 voorsprong tegen Broekhoven in de laatste minuten tenietgaan tot 1-1. Nevelo ontsnapte en stond nog steeds slechts één punt achter met nog drie wedstrijden te gaan.
Broekhoven-thuis. Broekhoven was koploper in de 3e periode met 5 zeges op rij en het gelijke spel tegen Taxandria. Nevelo was flink op schot. Het werd 6-0. Ook Taxandria won zijn wedstrijd. Nog twee wedstrijden met nog één punt achterstand.
Nog slechts twee wedstrijden om één punt goed te maken. Opvallend genoeg tipte enkele trainers uit de competitie in het Brabants Dagblad niet de ploeg die het hele seizoen al aan kop stond maar de roodwitten als uiteindelijke overall-winnaar. Nevelo balanceerde tussen hoop en vrees.
SVSOS-uit werd een overtuigende 0-4 zege. Taxandria moest die dag uit naar Ons VIOS. De Tilburgse ploeg won met 4-2 waardoor Nevelo met nog één wedstrijd te gaan koploper werd!
De laatste wedstrijd: Ons VIOS thuis. Uit won Nevelo met 1-2 maar had een hele kluif aan het taaie Ons VIOS. Zouden de Tilburgers op herhaling gaan en ook in de laatste wedstrijd de koploper van zijn troon stoten en daarmee de nummer twee in het zadel helpen?
Ons Vios probeerde het wel maar onze mannen “verpulverde de tegenstander” zoals het Brabants Dagblad kopte, werd kampioen en promoveerde daarmee naar de 3e klasse.
Foto: uitzinnige fans juichen na het eerste Nevelodoelpunt
Foto: de gehele selectie: kampioenen!
Foto: Aanvoerder Lars van Engelen neemt de kampioensschaal in ontvangst van
voorzitter Marc Damen
De jeugdafdeling organiseerde een toernooi met niet minder dan ZESTIG teams waarvan de helft uit België en één uit Engeland. 240 spelertjes en 500 ouders/begeleiders vertoefden twee prachtige dagen op ons complex waarvan de zondag de kampioensdag van Nevelo 1 was. D’n Donk kolkte. GROTE klasse van onze bruisende jeugdafdeling.
Nevelo B1 speelde een prima seizoen en miste in de nacompetitie met een tweede plek op een haar na promotie naar de hoofdklasse.
In de winterperiode werd bekend dat Leon Hutten als hoofdtrainer na het lopende seizoen zou vertrekken en het stokje zou worden overgenomen door zijn assistent Maurizio Atzeni. Tevens werden voor het seizoen 2014-2015 trainersovereenkomsten getekend met Eugene Geenen voor Nevelo 2 en Gaetan Walschots voor Nevelo A1.
In het voorjaar van 2014 werd uit meer dan veertig inzendingen door de leden “de koeienhuid” gekozen, het nieuwe logo van SV Nevelo. Nevelo Zaterdag speler Daan Horvers was degene die er als ontwerper met de eeuwige roem van door ging.
Nevelo G1 werd kampioen en kon op truck van De Kloontjes die als platte kar diende een zegetocht door Oisterwijk maken. Nevelo 5 werd voor het tweede opeenvolgend jaar kampioen na een spannend 4-5 uitoverwinning op BlauwWit’81 waarna de mannen concurrent RKDVC punten zagen verspelen.
Foto’s: trotse kampioen Nevelo G1
Het seizoen 2014/2015
Op één speler na bleef de 1e selectie intact. De kersverse promovendus kreeg het in het begin zwaar te verduren. In de openingswedstrijd stond het na een kwartier al 0-4 achter. Uiteindelijk werd het toch nog 3-4. Ook in de daaropvolgende wedstrijd had het team het zwaar en was de rode lantaarn maar één plek verwijderd.
In de eerste ronde van de bekercompetitie kwamen de roodwitten als overtuigd winnaar uit de strijd maar in de tweede ronde werd thuis verloren in de zaterdagavondderby tegen Taxandria.
Toen keerde het tij en hadden de roodwitten het niveau van de derde klasse onder de knie. Vier wedstrijden op rij werden gewonnen met als klap op de vuurpijl de 1-0 in de thuiswedstrijd tegen de gedoodverfde kampioen Rood-Wit uit Veldhoven. Plotseling stond Nevelo 1 gedeeld 5e met Braakhuizen uit Geldrop waar op 9 november tegen gespeeld werd.
————————————————————————————————-
NEVELO heeft een geweldige groei doorgemaakt. We bestaan op dit moment uit een groot aantal senioren-, junioren- en pupillen- en mini-elftallen. Daarnaast heeft de vereniging een G- en een damesteam. Het G-team werd in 2010 en 2014 kampioen. Er is een veteranenafdeling, een activiteitencommissie en een supportersvereniging. Die afdelingen organiseren allerlei activiteiten. Elke donderdag is de vaste clubavond waar gekaart, gedart, gepraat en gelachen wordt. Oude verhalen worden opgerakeld, jonge verhalen geboren.
In mei 2010 werd het 80-jarig bestaan groots gevierd. NEVELO heeft toen tevens een flinke donatie aan Stg KiKa (Kinderen Kankervrij) gedaan. Alle zaken worden geregeld door vrijwilligers.
Dit is iets waar we met de gehele NEVELO-familie trots op zijn!
